De mens is een diep relationeel wezen dat altijd in verbinding staat: met de omgeving, met een ander, met zichzelf. Als die verbinding niet voelbaar is, wordt het leven zwaar. Liefde lijkt niet aanwezig. Vertrouwen heeft plaatsgemaakt voor angst, eenzaamheid en soms zelfs isolement.

Bij ontwrichtende gebeurtenissen als ziekte en dood in het bijzonder, hebben we behoefte aan een ander, aan verbinding. Aan menselijke zorg die verder reikt dan het louter medische. We hebben dan behoefte aan zorg die omarmt en omzwachtelt.

Zo’n verbinding van mens tot mens creëert een liefdevol samenzijn waarin angsten en onzekerheden kunnen worden aangekeken. Als geestelijk verzorger ben ik aanwezig om je te ondersteunen in woelige tijden. Als een soort veerman, die de boot in evenwicht houdt, terwijl je naar een overkant vaart. 

“Wat heeft een mens in wanhoop nodig? Een ander mens”.
Martin Buber

Een geestelijk verzorger is geen therapeut, psycholoog, priester, verpleger of coach. Een geestelijk verzorger is mens, samen met jou. Een kompaan, een metgezel, een medemens.

Als medemens ondersteun ik je op ‘niet-medisch gebied’. Ik ben er voor jou als het leven vragen stelt: Waarom overkomt mij dit? Hoe moet ik verder? Hoe kan ik afscheid nemen? Waar vind ik kracht en troost?

Deze existentiële vragen gaan over, en tegelijkertijd voorbij, religie en geloofsovertuiging. Ze raken aan de kern van ons mens-zijn. Ik ontmoet je graag daar waarin jij gelooft.